کشور بعدی ویتنام بود

، کشوری که برای ما هنوز بوی جنگ و خون می دهد ، با عکسهای ماندگار آن دوران !! کشوری که گامهای ترقی را برمی دارد و البته نقش سرمایه گذاران آمریکایی که تی وی نشان نداد قابل توجه بود !! و مرز متشنج ویتنام و چین !! تشنجی هزارساله !!  نگهداری خرسهای معتاد شده (!)  به قصد برداشت مایع صفراوی خرس و استفاده در طب سنتی و عجایبی دیگر و

بعد از ویتنام  با یک پرش هوایی وارد تایوان شد ، کشوری که کمابیش نامش را روی وسایل زیادی دیده ایم ، کشوری با ظاهرو شکل و شمایل خیلی پیشرفته ؛ غنی ترین و پیشرفته ترین در روی مدار راس السرطان !! رتبه اول ریاضیات و رتبه دوم علوم در جهان ، با کودکانی نابغه و مدارسی نابغه پرور و مردمی سخت کوش و خوب کوش !! تعریفی که از همکارانی که آنجا رفته بودند نیز به کرات شنیده بودیم و

بعد یک سفر کوتاه ( نه پرش !! ) به جزایر هاوایی ، متعلق به آمریکا و بنا به تعریفی زیباترین سواحل و استراحتگاه جهان ، و تصاویری از زباله های بیشمار صنعتی و پلاستیکی که اقیانوس آرام ، آرام آرام با امواج خود حمل و در حاشیه ی آن جزایرِ تمیز ، تخلیه می کند و بعد چشم اندازی از مکزیک و ... برنامه ی خوبی بود و با تعاریف خیلی مختصری که کردم حوصله ی این پست را دربست در اختیار گرفت !!